1920’lerin başında İşçi Partisi artık birahanelerde toplanmak yerine, halkın arasına karışmış ve günden güne büyümeye başlamıştır. Her fırsatta Versay Antlaşması’nın Alman halkını köleleştirdiğini ve bu antlaşmanın bertaraf edilmesi gerektiğini dile getirmektedir. Ancak bunları gerçekleştirmek için, ülkenin başına geçmesi gerektiğini biliyordur.   Ama nasıl?   Hitler, yavaş yavaş tanınmış bir siyasi olsa da, tanınırlığı yalnızca Münih kentiyle sınırlıydı. Yani seçimle başa gelmesi mümkün görünmüyordu. Geriye ise tek bir ihtimal kalıyordu; DARBE! Yalnız, darbe yapmak için orduyu arkasına alması gerekmekteydi, bu da çok zor bir ihtimaldi. Hatta imkânsızdı. Bu yüzden Hitler’in kendi ordusunu yaratmaya ihtiyacı vardı. Bir Milis Gücü…   Parti yönetimine bu fikrini açıklayan Hitler, I. Dünya Savaşı kahramanı olan ve daha sonra Lutwaffe’nin başına geçecek olan Göring’le tanıştırılır. Göring bir araya geldikleri, Hitler’in planlarını dinler ve kendi ideallerini gerçekleştirmek için partiyi bir araç olarak görür. Hitler’in kurduğu Milis Gücü’nün başına geçmeyi kabul edip, 1923’ün başlarında Nazi Partisi’ne kaydını yaptırır. Göring kısa sürede Hitler’in ona verdiği 5 bin kişilik insan topluluğunu eğitti ve düzenli bir ordu haline getirdi. Adına da Kahverengi Gömlekler anlamına gelen SA Taburu dendi. Artık Hitler, darbe yapabilecek güce ulaşmıştı.   *** 8 Kasım 1923 akşamı Göring, emrindeki 600 SA kuvvetini Münih sokaklarına indirerek Bavyera Hükümetinin toplantısını bastı ve siyasi liderlerin tümünü rehin aldı. Daha sonra hükümet binasına gelen Hitler, hükümet yetkililerini kendilerine katılmalarını ve darbeyi desteklemelerini teklif etti, ancak olumsuz yanıt aldı. Yaklaşık 7 saatlik bir çekişmenin ardından hükümet yetkilileri ikna olmuşa benzese de, bu bir oyundu. Dışarı çıkar çıkmaz Nazilerin elinden kurutulan hükümet yetkilileri orduyu harekete geçirdi. Sonuç; 1 Nisan 1924’te Hitler tutuklandı. Herkes Hitler’in siyasi kariyerinin bittiğini tahmin etmekteydi, ancak öyle olmadı.   Hapisteki günlerini boş geçirmeyen Hitler, otobiyografisini ve fikirlerini anlattığı dünyaca ünlü ‘Kavgam’ kitabını yazdı. Bu sayede kendini kitlelere anlatma fırsatını buldu. 9 aylık hapis hayatının ardından Hitler, 20 Aralık 1924’te serbest bırakıldı. Şansının yaver gittiğini düşünen Hitler’in bu düşüncesi, partisini 1924 seçimlerinde yalnızca yüzde 2,6 oy aldığını öğrendiğinde yerle bir oldu. Bir sonraki seçime kadar Hitler, partisini düzene sokmaya ve 1930 seçimlerine hazırlamaya başladı. Ancak seçimden hemen önce tüm dünyayı etkileyen bir hadise patlak verdi. 1929 Ekim’inde Amerika Birleşik Devletleri Borsası çöktü ve dünyanın dört bir yanında piyasalar alt üst oldu. Hitler içinse bu bir fırsattı. Yaşanan bu kriz Hitler’in partisi için propaganda malzemesi yapıldı ve 1930 seçimlerinde Naziler yüzde 18 oy alarak en çok oy alan ikinci parti oldu. Ancak Hitler bu başarısına rağmen koalisyona giremedi ve hükümet dışı kaldı.   2 yıl sonra ise hükümet partilerin arasında anlaşmazlık çıkması üzerine 1932 yılında tekrar seçim kararı alındı. Hitler çok iyi bir seçim kampanyası düzenleyerek ülke genelinde tam 9 milyon broşür dağıttı ve planlarını halka çok iyi aktardı ve 1932’de yapılan seçimde yüzde 37 oy alarak birinci parti olmayı başardı. Ancak Hitler, çok istediği Almanya’nın Şanşönyeliğine hala aday gösterilememekteydi. Nedeni ise Hitler’in Alman vatandaşı olmamasıydı. Derhal bir plan yapıldı ve Hitler, Avusturya vatandaşlığından vazgeçti. Ardından Brunswick Eyaleti’nde hükümet yetkilisi olarak atanarak resmen Alman vatandaşlığına hak kazandı. Bu sırada Almanya’da partiler arasında bir çatışma başlamış, komünistler, muhafazakârlar ve aşırı milliyetçiler birbirine girmişlerdi. Bunların üzerine bir de Alman Parlamentosunun toplandığı Reinchstag binasının ateşe verilmesi eklenince, Hitler’e Cumhurbaşkanı Hinderburg tarafından ülkeye hükmetme izni verildi. Hitler hemen ilk iş olarak Nazi harici tüm siyasi partileri yasakladı. Ancak Cumhurbaşkanı Hinderburg’un yetkilerine dokunmadı. Taa ki Ağustos 1934’de Hinderburg’un ölümüne kadar…   (Devam Edecek…)